Klincz? debata polsko-żydowska

Gwarantowanym sposobem podniesienia temperatury towarzyskiej rozmowy w Polsce jest poruszenie tematu stosunków polsko – żydowskich. Dlaczego w kraju, w którym przynależność do narodu wybranego deklaruje ledwie parę tysięcy osób, temat ten wywołuje aż tak żywiołowe reakcje? Wysłuchajmy obu stron debaty.

Polacy mają kompleks żydowski i trzeba powiedzieć, że jest to kompleks wyjątkowy. Takiego kompleksu nie ma bowiem żaden inny naród. W narodzie polskim koncepcja tego, kto jest Żydem, jest do tego stopnia fascynująca, że powinien się nią zajmować raczej psychiatra, a nie historyk.

Mec. Uri Huppert

Słyszę wśród Żydów pytanie, czy byłbym gotowy ratować człowieka, gdyby Holokaust był wymierzony w katolików. Czy byłbym gotowy ukrywać katolika w moim domu. I wiele osób odpowiada na to pytanie „nie wiem” albo „nie”. I wtedy przychodzi zrozumienie tego, co musieli przeżywać ludzie, którzy ukrywali Żydów.

Naczelny Rabin Polski Michael Schudrich

Z perspektywy ponad trzydziestu mogę powiedzieć, że to nie Żydzi są głównym problemem we wzajemnych relacjach. Problemem są te osoby po stronie katolickiej, które za wszelką cenę chcą się Żydom przypodobać, wypowiadając słowa i wykonując gesty, za które chcą być i są chwaleni.

Ks. prof. Waldemar Chrostowski

Polacy chcą, aby mówić, że Polska była krajem gościnnym, bo przyjęła do siebie Żydów. Żydzi nie byli jednak wcale gośćmi! Gościem można być przez tydzień, miesiąc, rok, ale nie przez dziesięć wieków! Żydzi mają takie samo prawo przebywać na tej ziemi i uważać się za jej gospodarzy, jak ja, czy pan. Oni byli tu tysiąc lat!

Bogdan Białek

Izrael i syjoniści nie tylko nie chcą Polski kolonizować, ale wręcz usilnie dążą do tego, aby zapomnieć o swoim prawie tysiącletnim dziedzictwie. Chcą całkowicie pogrzebać żydowskie życie w Polsce.

Seweryn Aszkenazy

Pamiętam, że zanim przeczytałem książkę Jana T. Grossa, takiej nazwy miejscowości, jak Jedwabne, w ogóle nie znałem. To od Grossa po raz pierwszy dowiedziałem się, że przypadek takiego mordu w ogóle miał w Polsce miejsce.

Były prezydent Polski Aleksander Kwaśniewski

Jeśli chodzi o Jedwabne, to fakty są znane, choć nie przebiły się one do powszechnej wiedzy i świadomości. Jan Tomasz Gross przez swoją hochsztaplerską książkę mocno zafałszował rzeczywistość. Niestety, upublicznione przez niego tezy dominują, mimo że fakty wskazują, że wszystko miało zupełnie inny przebieg, niż opisuje to Gross i kluczową rolę odegrali w tragedii nie Polacy, tylko Niemcy.

Dr Piotr Gontarczyk

Rekomendacja

Bóg jest zainteresowany prawdą. Koniec kropka. Nie ma innego celu niż prawda. W sądach składamy przysięgę, by mówić prawdę – całą prawdę i tylko prawdę. Podczas, gdy Biblia jest uznawana za księgę religii, teologii, wiary itp., nawet przez tych, którzy w nią nie wierzą ani nie wierzą w Boga, wciąż uznawana jest za księgę historyczną. Z tej perspektywy widzimy, jak Bóg przedstawia historię. Świetnym przykładem jest Dawid. Jako młody chłopak był dzielny i pokonał lwy, niedźwiedzie i Goliata.- to dobrze. Biblia mówi nam także o tym, że nie mógł zapanować nad swymi dziećmi – czy to Adoniaszem, czy Absalomem – to źle. Biblia również informuje nas, że Dawid popełnił cudzołóstwo z Batszebą i zamordował jej męża Uriasza – to obrzydliwość. Stąd, gdy Bóg mówi nam o Dawidzie w historii, daje nam dobro, zło i obrzydliwość – mówi nam prawdę, całą prawdę i tylko prawdę. Jego plan jest prawdą.

Relacje polsko-żydowskie, jak wszystko w historii, są pełne dobra, zła i obrzydliwości.

Relacje polsko-żydowskie są trudne, skomplikowane i opierają się na zupełnym braku zrozumienia i otwartości po każdej ze stron. Po obu stronach można zauważyć ogromną ilość obopólnego gniewu, smutku oraz wzajemnego obwiniania się, ale przede wszystkim pełnię zaufania.

W sposób szczególny, zajmując się relacjami polsko-żydowskimi, musimy obustronnie stworzyć jasne definicje i różnice pomiędzy grupami.

Dla przykładu, na poziomie międzyrządowym porozumienie między rządami polskim i izraelskim jest niezwykle silne, tylko w ciągu zeszłego roku odbyły się międzyrządowe wizyty w Izraelu, jedna wizyta prezydenta, a także liczne wizyty polskich parlamentarzystów w Izraelu. Jednakże nie przekłada się to na relacje pomiędzy społeczeństwami, które nie rozumieją głębokich korzeni naszych powiązań i relacji.

Musimy też rozróżniać społeczność Żydów mieszkających w Izraelu i tą w Stanach Zjednoczonych, jako że społeczność w Stanach generalnie w niewielkim stopniu rozumie polsko-żydowskie stosunki, a ponadto nie jest zainteresowana zajmowaniem się tą kwestią, woląc zachować uprzedzenia niż naprawiać przeszłość.

Istnieje szereg powodów dla tych negatywnych emocji w stosunku do Polski, których w większości Polska wcale nie jest winna.

Musimy być otwarci i szczerzy i jednocześnie powiedzieć o polskim antysemityzmie, który jak najbardziej istnieje i który opiera się na tych samych fałszywych założeniach i bezpodstawnej nienawiści jaka istnieje także po drugiej stronie.

Relacje między Żydami i Polakami mogą być umocnione jedynie przez otwartość, przez otwarte omawianie trudnych pytań, które mamy do siebie nawzajem i bycie szczerym wobec siebie, bez atakowania, a co najważniejsze, z wolą rzeczywistego wysłuchania tego, co druga strona ma do powiedzenia.

Stosunki te zostaną zacieśnione jedynie wtedy, gdy społeczność Żydowska będzie szczera co do swoich odczuć w stosunku do Polski, a Polacy rzeczywiście będą chcieli stawić czoła „problemom”, które mają ze społecznością Żydowską.

Stosunki polsko-żydowskie to historia pełna cudownych przykładów przyjaźni i otwartości, bezpiecznej przystani dla Żydów, czasów obfitości jak również historia trudów, biedy, cierpienia i prześladowań.

Czego nie możemy i czego nie wolno nam robić to koncentrować się tylko na jakiejś części tej 1000 letniej historii, musimy patrzeć na dobro, zło i obrzydliwość.

Mówią, że gdyby zostawić dwóch Żydów na bezludnej wyspie, to zbudowali by oni trzy synagogi. Jedną odwiedzaną przez jednego, jedną odwiedzaną przez drugiego i jedną, której nie odwiedzałby nikt. To samo dotyczy Polaków. Rzadko spotyka się dwa narody tak do siebie podobne jak Polacy i Żydzi. Narody z silnymi opiniami, taką kłótliwą naturą. Ta książka daje nam sposobność przypatrzenia się liderom opinii i poznania opinii prawdziwych.

Jestem wdzięczny autorowi za przemawianie poprzez tę książkę do każdego, od prawej do lewej strony politycznej, oraz za poruszenie wszelkich możliwych aspektów naszych relacji.

Łatwo jest budować muzea i pomniki, łatwo jest widzieć tylko jedną perspektywę i łatwo jest nie słyszeć tego, co inni mają do powiedzenia, ale nie istnieje nigdy tylko jedna prawda. Każda opinia jest akceptowana i ważna.

Ta książka również przygląda się często niezbyt łatwym relacjom między Kościołem a Judaizmem – decydującej i ważnej części zrozumienia polsko-żydowskich relacji.

To jest książka, która pomieściła 1000 lat dziedzictwa na 621 stronach i jest świetnym źródłem, o dużej wartości dla wszystkich zainteresowanych tematem. Jest to dla mnie bardzo kluczowa książka, która rzuca światło nawet na najtrudniejsze tematy.

Autor: Gabriel Kayzer
Oprawa: zintegrowana
Ilość stron: 624
EAN: 9788394759940